Dat Grellfest

von Anne Weinand in Kowelenzer Mundart

Grellfäier es mol widder – et freije sich – Gretche – Paul on Pidder –
Häit wird gefäiert dat et kracht – bes spät en die köhle Nacht –
Kenner komme on Bekannte – on su manije Anverwandte;
Irscht es die O rweit dran – bevur dä ganze Spass fängt an:
Desche wiere offgestellt – Stehl verdeilt – och noch e Zelt;
denn ma weiss jo net – ob´ t Räje on Gewidder get –
Dä Grell wierd freh schun angeschmess – domet ganz schnell kimmt
wat off dä Desch!

Rondnerom dann Festbeläuchdung – wat zom trinke zur Befäuchdung –
et es schun en Mordsspagat – zwesche Brotwierscht on Salat!
Dä irschte schellt schon – kann et kaum erwaade – Loft holle kannste später –
et könnt net schaade – dir mol en kurze Paus zo gönne – nooh all n däm
Hin – on Her -Gerenne!
Schnell föllt sich Platz om Platz – grad haste noch Eine fier dich on deine Schatz,
nooh däm Begrüssungsdrunk – mosste an dä Grell – sonst get et Stunk –
Gretche en Wuarscht – Paul en Steak – Pidder hat Duarscht on frächt –

wie lang dat noch geht – Ä hätt knurre schun em Maache – on könnt einijes
vertraache ; dobäi kannste glatt vergesse – selwer mol ebbes zo esse –
Prost mol häi – on Prost mol doh; – offpasse – sonst beste blau – on dat wär
schroh; – wenn dau vergisst die Wierscht zo drähije – on Steaks hatt were vom
lange lähije – häibäi get et kein panne – helfe losse – deine Schatz met en –
spanne – abwechsele kann ma sich – on met Rooh setze an dä Desch!
Offeinmol hüart ma en Gegrummel – dä Bleck zom Himmel – en Gemummel –
Get et vielläicht doch noch was ? – on mir All mir were nass?

Doch mir setze onnerm Zelt – on en Ordnung es die Welt –
Blitz on Donner noch e mol – jetz dat ganze Spill von vorn –
Dat – dat get en Wolkebruch – schreit do hysterisch dä Besuch –
Jeder schnappt sich säine Teller schnell ent Haus – – gugg do henne
wierd et widder heller – flott erenn met einem Satz –
bes glatt nass als wie en Katz!
Trotz Sturmböje – Räje on Gewidder – All senn sich einisch:
Gä – dat mache mer bahl widder!

anne_weinand_150„Animiert hat mich dat Kättsche – die Gedichtjer mir schon emmer han vill Freud gemacht. Wenn ich die gelese en dä Zeitung, han ich herzlich offt gelacht“, schreibt uns Anne Weinand aus Brey. Genau wie Katharina Schaaf ist auch Anne Weinand in Metternich groß geworden. „Mundartgedichtjer zo erhalle – gär och ich bei helfe dät – dat dät mir werklich got gefalle – sonst es et bal dozo zo spät.“

Quelle RZ Sonderausgabe Wir von hier 15.04.2016

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert

Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.